ZİYALANMAQ
гл. 1. экуь хьун, нурлу хьун; 2. пер. маарифлу хьун.
f. 1) éclaircir (s’) vt (işıqlanmaq) ; irradier vi ;(səfəq saçmaq) ; 2) instruire (s’)(maariflənmək)
Tam oxu »f. 1. (şüalanmaq) to radiate; (şəfəq saçmaq) to shine* (d.), to radiate; (işıqlanmaq) to be* lit up; 2
Tam oxu »f. 1. İşıqlanmaq, nurlanmaq. Günəş çıxdı, ziyalandı yer üzü; Cilalandı səfalandı yer üzü. A.Səhhət. Ziyalanır bütün evlər, cahan olur rövşən
Tam oxu »