ZİYANÇI
сущ., прил. зиянкар, зиян гудай, писвал ийидай (кас); зарар гудай, зарарлу.
I прил. 1. вредный (способный причинять вред) 2. вредительский (враждебный народу) II сущ. вредитель (о человеке)
Tam oxu »is. və sif. Cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vuran, pislik edən (adam); ziyankar. // Zərərli, zərərverən
Tam oxu »