ZÖKƏM

is. [ ər. ] Burnun daxili qişasının iltihabı nəticəsində burundan selik axma və tez-tez asqırma şəklində təzahür edən xəstəlik.
Zökəm olsa əgər bizim qəhrəman; Şeir uzaqlaşar onun yanından. M.Rahim.
Qızdırmadan, zökəmdən zara gəlib adamlar. H.Hüseynzadə.

Синонимы

  • ZÖKƏM zökəm bax qrip
ZÖHRƏVİ
ZÖKƏMLİ
OBASTAN VİKİ
Zökəm
Zökəm və ya tumov, Burun selikli qişasının iltihabıdır. Xəstəlik iki formada keçir: xroniki və kəskin. == Kəskin zökəm == Xəstəlik öz-özünə və ya bəzi infeksiyalardan yaranır. Kataral zökəm soyuqdəymə nəticəsində orqanizmdə immunitetin zəifləməsi ilə burun səthində mikrobların aktivləşməsi ilə başlayır. Travmatik zökəm isə selikli qişanın yad cisimlərlə zədələnməsi ilə əlaqədardır. Bir sıra hallarda ətraf mühit amilləri (toz, kömür, metal, qaz hissəcikləri) də təsir edir. Kataral zökəm qəfil başlayır və hər iki burun dəliyində, travmatik zökəm isə burun dəliyinin birində keçir. Xəstəlik burunda qaşınma, yanğı, quruluq, asqırma ilə başlayır. Hərarət 38-39 dərəcə qalxır, ümumi zəiflik, başağrısı, üşütmə əlamətləri baş verir. Burunla nəfəsalma çətinləşir.

Значение слова в других словарях

отве́с по-фло́тски скани́ровать соли́дно чернома́зая штунди́стка эласти́чный виться вьюно́м, как вьюн Ги́пнос горнопромы́шленный забра́ло заправля́ться кровь чья-л. на ком-л несравни́мость треску́чий поэзия calipers off-key provisionally soused врачевать окургузить плашмя сводный френология