ÇÖPÇÜLÜK

is. Keçmişdə: uşağın boğazından çöp çıxaran arahəkiminin peşəsi.
[Yetər] yeri düşəndə noxudla fala da baxırdı, çöpçülükdə də mahir idi. Çəmənzəminli.

ÇÖPÇÜ
ÇÖPLÜK

Значение слова в других словарях