ÇIĞIRMAQ
гл. 1. гьараюн, кӀевидаказ гьараюн, цӀвагъун; // гьарайна лугьун, кӀеви ванцӀелди лугьун; 2. гьарай кутун, кӀевидаказ шехьун, вай-гьарай авун, цӀугъун; 3. гьараюн, жуьреба-жуьре гьарайдай ванер акъудун (гьайванри, къушари).
f. to cry, to shout, to yell, to scream; var qüvvəsi ilə ~ to yell / to shout at the top of one’s voice
Полностью »ÇIĞIRMAQ [Qaçay] dönüb bütün gücü ilə çığırmaq istərkən səsi çıxmadı (S.Rəhimov); BAĞIRMAQ (bərkdən qışqırmaq) Aman, deyə bağırdım: “Ana, bu nədir, an
Полностью »глаг. 1. кричать: 1) издавать крик, крикнуть; закричать. Bar gücü ilə çığırmaq кричать во всё горло, ağrıdan çığırmaq кричать от боли 2) громко говори
Полностью »f. 1. Bərk qışqırmaq, bağırmaq. Nə üçün çığırırsan? Çığırmaqdan səsi batdı. – Atalar doğru deyib: – Oğru elə çığırdı ki, doğrunun bağrı yarıldı
Полностью »