ÖNCÜL

is.sif.
1. Qabaqcıl.
…Qəhrəman istəyir balaca Sabir … öncül adamlardan olsun. S.Rəhimov.
Lakin Qüdrət heç şübhə etmirdi ki, Aslanov yoldaş onun adını daha geridə qalanlar sırasında deyil, öncüllər sırasında çəkəcək. M.Hüseyn.

2. Başçı, öndə gedən, qabaqda gedən, başçılıq edən.
Öncülünü itirmiş durna dəstəsini andıran bu qız dəstəsinin səsi meşəyə düşür, ağacların arası ilə uzana-uzana gedirdi. Ə.Vəliyev.

ÖNCƏDƏN
ÖNCÜLLÜK

Значение слова в других словарях

генера́л-пору́чик демонизи́ровать копа́тель миниатю́рный незави́симый отутю́живание перевыполне́ние разливно́й торгпре́дство биметалли́ческий мала́ец яче́истый чичер agraffe Dogberry gas-bubble hart heuretic Jacobethan psephitic Zwinglianism злостный посторонний примечать распростираться