ÖRTMƏK

гл. 1. кӀевун, (винел са затӀ) вегьин, са затӀ вегьена кӀевун, таквадайвал авун (мес. ччин, кьил); 2. кӀевун; акьалун, агалун (мес. рак, дакӀар); 3. кӀевун, кьун (мес. цифеди, живеди); // пер. ацахьун; ** aybını örtmək кил. аyıb.
ÖRTDÜRMƏK
ÖRTÜ

Значение слова в других словарях