is. [ər. “vələd” söz. cəmi] 1. Oğul və ya qız; uşaq, oğul-uşaq. [Dərviş:] Bu binəvaların övlad sarıdan tək bir qızları var idi
Полностью »сущ. 1. ребёнок; дети: 1) сыновья и дочери (независимо от возраста). Övladı olmaq иметь детей, övladı olmamaq не иметь детей, doğma övladlar родные де
Полностью »[ər. “vələd” söz. cəmi] сущ. 1. эвлед, велед; руш ва я гада; аял, аял куял; 2. сихил, несил; // övladi-rəsul пайгъамбардин эвлед, пайгъамбардин сихил
Полностью »ÖVLAD (oğul, qız vəs.) Məşədi Allahverən ibtida bir arvad aldı, gözəl, göyçək, 30 il onunla gün keçirib övladı olmadı (N
Полностью »is. enfant m ; bébé m ; petit m, petite f ; ~lığa götürmə adoption f ; ~lığa götürmək adopter vt ; ~lığa götürülmüş adopti//f, -ve ; təbiətin ~ı enfan
Полностью »ə. «vələd» c. 1) ata-ananın uşaqları; 2) t. nəsil. Övladi-Mustafa bax övladi-rəsul; övladi-rəsul peyğəmbər övladı, peyğəmbər nəsli
Полностью »Ərəbcə vələd sözünün cəmidir. Vəliəhd, Şahvələd, Validə kimi sözlərlə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »