ÜRƏFA

is. [ ər. “arif” söz. cəmi] klas. kit. Ariflər, mərifətli, ağıllı adamlar.
Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahidir əlan. M.Ə.Sabir.

Антонимы

  • ÜRƏFA ÜRƏFA – AVAM Şərabın nəyi biz ürəfa üçün deyil, avam üçündür (S.S.Axundov)
ÜRCAH
ÜRƏK

Значение слова в других словарях