ÜZÜNTÜLÜ

sif. Adamı üzən, əldən salan; üzücü, əzici, əzablı.
Lalə Qüdrətin gəlişini gözləyir, …amma yenə üzüntülü düşüncələrdən sonra narahat bir yuxuya gedirdi. M.Hüseyn.

// Həzin, qəmli, kədərli.
Zınqırovların səsi yavaş-yavaş musiqiyə çevrilir, nər dəvə üstündə bardaş qurub oturmuş sarban həsrət dolu üzüntülü bir mahnı oxuyur. Ə.Məmmədxanlı.

Синонимы

  • ÜZÜNTÜLÜ əzablı — əziyyətli
ÜZÜNTÜ
ÜZÜNÜK

Значение слова в других словарях