ÜZÜNTÜ

is.
1. Adamı üzən qəm, kədər, dərd, iztirab, ruhi əzab.
Kim deyir ki, ana, vaxtını keçir; Dörd divar içində üzüntülərlə. M.Rahim.

2. Üzgünlük, zəiflik, yorğunluq, taqətsizlik. [Əliqulunun] üzünə qayğı və kədər qonmuşdu.
Gözlərində yorğunluq və üzüntü var idi. Q.İlkin.

Синонимы

  • ÜZÜNTÜ əzab — əziyyət
ÜZÜNDƏN
ÜZÜNTÜLÜ
OBASTAN VİKİ
Üzüntü
Kədər və ya qəm — mənfi duyğu və ya bədbəxt olmaq hissi.

Значение слова в других словарях