ŞAXIMAQ
гл. ягъун, гужлу эсер авун (мес. ракъини).
глаг. 1. печь (обдать зноем, жаром), палить. Günəş şaxıyır солнце печёт 2. диал. сверкать (ярко, ослепительно вспыхивать), сверкнуть
Tam oxu »f. Güclü təsir etmək, vurmaq. Qarabağın isti günü şaxıdıqca az qala ağızlarda dili də qurudurdu. Ə.Vəliyev
Tam oxu »