ŞİRİNLİK

сущ. 1. ширинвал; верцӀивал, кӀуьгьуьвал, ширин (верцӀи, кӀуьгьуь) затӀунин гьал; дадлувал, лезетлувал; // дад, лезет; 2. пер. ширинвал; хушвал; рикӀиз чимивал, мегьрибанвал; лезетлувал, лезет; ** şirinlik içilmək кил. şirni (şirni içilmək); şirinlik (şirinliyini) vermək ширинлух гун, ширинлух паюн; ağız şirinliyi ширинлух (элдин адетдалди са хийир кардал жемятдиз пайдай (гудай) сив ширинардай затӀ).