sif. polisson, -ne, espiègle ; ~ uşaq enfant m espiègle
sif. 1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq. 2. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü)
Полностью »I прил. озорной, шаловливый, проказливый. Şuluq uşaq шаловливый ребёнок II сущ. 1. озорник, озорница; проказник, проказница; шалун, шалунья 2
Полностью »s. playful; naughty; frolicsome; ~ adam playful man*; ~ uşaq a playful / naughty child*
Полностью »1. прил. шулугъдай, шулугъчи, надинж, жадал (мес. аял); 2. сущ. хулиган, луту; 3. сущ. шулугъ, къалмакъал, женжел, акахьайвал, къайда-къанун авачир гь
Полностью »Şıltaq (və ya şərəşur) kəlməsi ilə qohumdur. “Səs-küy salan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »ŞULUQ – DİNC Nə vaxt dəliləşib şuluq salardım; Xəmir yoğurardı qulaqlarımdan... (S.Tahir); Əhməd dinc uşaqdır
Полностью »