sif. polisson, -ne, espiègle ; ~ uşaq enfant m espiègle
sif. 1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq. 2. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü)
Tam oxu »I прил. озорной, шаловливый, проказливый. Şuluq uşaq шаловливый ребёнок II сущ. 1. озорник, озорница; проказник, проказница; шалун, шалунья 2
Tam oxu »s. playful; naughty; frolicsome; ~ adam playful man*; ~ uşaq a playful / naughty child*
Tam oxu »1. прил. шулугъдай, шулугъчи, надинж, жадал (мес. аял); 2. сущ. хулиган, луту; 3. сущ. шулугъ, къалмакъал, женжел, акахьайвал, къайда-къанун авачир гь
Tam oxu »Şıltaq (və ya şərəşur) kəlməsi ilə qohumdur. “Səs-küy salan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »ŞULUQ – DİNC Nə vaxt dəliləşib şuluq salardım; Xəmir yoğurardı qulaqlarımdan... (S.Tahir); Əhməd dinc uşaqdır
Tam oxu »