ŞÖNGÜMƏK
гл. цуквал ацукьун; кьулухъ кӀвачерал ацукьун (кицӀ).
глаг. о некоторых животных (о собаке и т.п.): 1. сидеть. İt orada şöngüyüb собака сидит там 2. садиться, сесть
Полностью »f. Çömbəlmək. Alabaş quyruğu üstə şöngüyüb aram-aram hürür, gah da eyvanın altına tərəf soxulurdu. B
Полностью »