ŞÜMAL
прил. 1. цӀийи хел, берт, цуьрц; 2. дуьз, цӀалцӀам (мес. къван); 3. пер. шумал, буй-бухун авай, ругул (мес. гада).
sif. 1. Yeni dikəlib göyərən budaq, zoğ. Çəkil şümalı. – Bir şümal pöhrəni; Bir vurğuda qələm elədi; Və qürurla dedi; Ovxarını gördünmü baltanın? R
Полностью »