ŞƏMATƏT
[ər.] сущ. клас. 1. садан кьилел атай са мусибатдикай душман шад хьун; масадан писвал кӀан хьун; вили такьун, пехилвал; 2. тегьне, меземмет, ахмур, гъуьнтӀ; şəmatət etmək клас. тегьне авун, гъунтӀ гун, ахмурун, айибун.
is. [ər.] klas. 1. Birinin başına gələn bəla və müsibətdən düşmənin sevinib kam alması; bədxahlıq. 2
Полностью »сущ. устар. 1. злорадство (злобная радость при несчастье, неудаче другого). Şəmatət hissi чувство злорадства 2
Полностью »