ƏHKAM
\[ər. “hökm” söz. cəmi\] сущ. эгькам (1. гьи хьайитӀани са диндин учениедин ва теориядин дегиш тежер асас къайдаяр, гьукумар; 2. тарихдин вири девирар (шараитар) патал дегиш тежер, инкар ийиз тежер гьакъикъат хьиз кьабулнавай къанун; догма; кил. ehkam).