ƏNAM

\[ər. “nemət” söz. cəmi\] сущ. бахшиш, пишкеш, мукафат; // ənam eləmək клас. багъиш авун, пишкешун, гун.
ƏN
ƏNBƏR
OBASTAN VİKİ
Ənam surəsi
Ənam surəsi Qurani -Kərimin 6-cı surəsi Əl-Ənamavar) surəsi (Məkkədə nazil olmuşdur, 165 ayədir). Surə adını 136, 138, və 139-cu ayələrdə işlənən və davar mənasına gələn ənam sözündən almışdır.

Digər lüğətlərdə