ərdəm
ərdəm
is. dan. Hövsələ, səbir, həvəs, girdar. Ərdəmi yoxdur. – [Molla dedi:] …Pilləkənləri düşüb-çıxmağa ərdəmim gəlmir
Полностью »I (İmişli, Naxçıvan) hünər, bacarıq. – İş ərdəm isseyir (İmişli) ◊ Ərdəmi gəlmək (İmişli) – hünəri çatmaq, bacarmaq
Полностью »“İgidlik, alicənablıq, insanlıq” deməkdir, ər (igid) sözündən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »\ – İnsanın mənəvi və ruhani yetkinliyi, istəyin əxlaqi yaxşılığa yönəlməsi. Fəlsəfə tarixində ərdəmə və ərdəmliyə müxtəlif mövqelərdən münasibət bi
Полностью »