ƏSMAYƏ bax: Səmayə. Vaxtilə dilimizdə işlənən «əs» və ya «is» (ağıl, zəka; ədəb, tərbiyə, əxlaq, asta, ağır) və «maya» sözlərindən yaranmış, «ağıl cövhəri, zəka mayası, sağlam maya; xalis cövhər, saf maya» mənasında işlənir.