ƏTCƏBALA
сущ. 1. денбел, цел (нугъ.), пӀарла (какадай чӀар алачир ва вилер ахъа тахьанвай гьалда акъатнавай къушран шараг); 2. кьецӀил чуквар аял.
“Ətcə” “əti görünən”, “lüt”, “tükü olmayan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »I прил. неоперившийся, не покрывшийся перьями (о птенце) II сущ. голыш, голышка (чаще о ребёнке)
Полностью »is. Yumurtadan lələksiz və gözləri açılmamış halda çıxan quş balası. …Əlimi yuvaya soxdum və tüksüz ətcəbalaların üstündən ana alacəhrəni tutub … ağac
Полностью »