м aksent (1. dilç. vurğu; 2. dilç. tələffüz, tələffüz tərzi, özgə dildə danışanlarda hiss olunan tələffüz xüsusiyyəti; 3. poliqr. hərf üstündə vurğu işarəsi; 4. musiqidə: ritmik vurğu, vəzn vurğusu); ◊ сделать акцент (на чём) bir şeyi xüsusi olaraq qeyd etmək, nəzərə çarpdırmaq; vurğulamaq.
1. грам. ударение. 2. акцент (нугъат, маса чIалал, месела, урус чIалал ва я азербайджан чIалал лезги, ахцегь нугьатдал куьреви рахадайла адавай гьа
Tam oxu »aksent (1. Vurğu; 2. Tələffüz, tələffüz tərzi; 3. Musiqidə ritmik vurğu, vəzn vurğusu)
Tam oxu »-а; м. (лат. accentus) см. тж. акцентный 1) а) лингв. Ударение в слове. б) отт. Знак ударения. Расставить в тексте акценты. Неправильно поставлен акцент. 2) а) Невольное искажение звуков какого-л. язы
Tam oxu »