гл., вуч -да, -на; - из, зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; алахь тавун, алахь тахвун, алахь хъийимир 1) ргаз цӀал эцигнавай затӀ (нек, яд, шурва), звал атана, вич авай къапунин къерехрилайгъуз фин, авахьун. Нек, кӀаникай гьуд кутунвай лацу бармак хьиз, хкаж хьана. Алахьна. 3. Э. Мехъер кьуьл туш. Ада кӀваляй верчер акъудна хуькведалди, къулал алай нек алахьна. - Магь, и некни алахьна. А. Сайд. Вили яна. Зи кайванидиз садрани алахьдай хапӀа аквадач. Р. 2) вуч чкӀун гьар патахъди (хпер, суьруь, нехир). Хиперин суьруьди яваш-яваш алахьиз векь незвай. А. Ф. Лянет. 3) рангар амачир, аламачир гьалдиз атун (парча, партал ). Яру тур адан къарандаш, Гьич алахьич адан хатӀар. С. С. Зи рикӀ пара хьана чӀулав. ЦӀару пекдин шалунал алай рангар алахь тавун патал, адаз сифте какадин къиб яда, ахпа запун галачиз чими це чуьхуьда. Эхирни къайи цикай хъийида. Хийирлу меслятар || ЛГ, 2000, 20. ӀV. 4) вуч куьтягь хьун (халкь кӀватӀ жезвай мярекат). Къуншидин мехъер фад алахьнай. Р.
* алахьзавай карни авачир я девлетлуни туш, я кесибни Магьмуд Абилован буба кесиб хьана кесиб тушир, гьа са арада чкадин, вири уьзденар хьиз тир: алахъзавай карни авачир. И. Гь. "Берлиндин вири кӀвалерал..."
* алахьна фин гл., вуж девлетлу, варлу хьун. Эгер гьар са касди ишлемиш тийиз амай чилерикай икӀ менфят къачуз ва зегьмет чӀугваз са хъсан затӀ арадал гъиз хьанайтӀа, чун алахьна фидачирни? ЛГ, 2001, 19. VӀӀ.
* бугъ ~, вилер ~, рикӀ ~, уфт \[ухьт\] ~, хъел ~,