АЛАШКӀАРУН

гл., каузат. ни-куь вуж-вуч; -да, -на, -из, -зава; -а, -мир, -ин, -рай: алашкӀар тавун, алашкӀар тахвун, алашкӀар хъийимир бедендин са чкадилай квехъ ятӀани галукьна тӀимил хьиз хам алудун. КӀвач алашкӀарна. Р.

* алашкӀар хьун гл., бедендин са чкадилай квехъ ятӀани галукьна тӀимил хьиз хам алатун. КӀвач алашкӀар хьана. Р.

АЛАША
АЛБАН

Digər lüğətlərdə