АЛУКЬУН

гл., вуж ; -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, - ин, -рай; алукъ тавун, ахлукьун, алукь тахвун, алукь хъийимир 1) вуж , вуч кӀвач ЦӀуьдгъуьнна, галкӀана, ярх хьун. Гьар къвайи къуз кьадач кӀвачер, Алукьиз кукӀварда тӀашер. С. С. Кьве кӀвачел къекъведай лам. Жанавур, инал алукьиз, анал алукьиз, та агъа кӀамуз кьван аватна, кьена. Ф. Исли баде, цӀуьдгъуьнна алукь тавурай лугьуз, мукъаятдиз, чилиз килигиз хквезвай. А. Сайд. Цекверин кӀунтӀ. Алукьунрихъай, къацӀунрихъай кичӀезвач. М. Б. За бананар недач. 2) нел вуч са вуч ятӀани (къван, ич) нел ятӀани гьалч хьун. Алукьайла къван, Къурбан ярх жеда, серсер хьана. X. Т. Сунани Къурбан.

АЛУКЬАРУН
АЛУКЬУН

Digər lüğətlərdə