АЛУКӀУН

гл., ни вуч; -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, -ин, -рай; алукӀ тавун, ахлукӀун, алукӀ тахвун, алукӀ хъийимир партал, кӀвачин къапар вичин ва я масадан бедендал хьурун. Руша вичин парталар алукӀна. Ф. Гьуьлуьн руш. На алукӀна харани зар. Е. Э. Вун хвашгелди, сафагелди. Амач гьукуматдин дирек, - АлукӀ либас къара, юлдаш. С. С. Я кьван карвансара... Я хьанач алукӀиз либас - Девлетлуйри эцигна пац. С. С. Хьанай кьван. Марфадикай чуьнуьх хьун патал лит авачир, мекьи вахтара алукӀдай чими партал авачир. А. Ф. Риза. Эверайдаз кӀвализ хкаж хьун теклифна, Асварова парталар алукӀиз башламишна. Б. Гь. Хайи чилел. Ма ви дневник, алай формаяр хутӀуна, муькуьбур алукӀа. А. Сайд. Яру хьайи чин. - Ваз вири хьана кимиди капронарни, булушка тир хьи! Садра вуна ви кӀвачел алукӀ. Абур хьанайтӀа, ви вилер амайдалайни алахьдай! А. Сайд. «Аслана кьин кьуна». Антоним: хтӀунун.

АЛУКЬУН
АЛУКӀУН

Digər lüğətlərdə