АРХА

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) мукьва-кьили (бубадин патай ). Зи гьалдикай хабар тирбур агъади, Архадикай хъсанвал тахьайд атуй. Е. Э. Веси. Алайд ятӀан куьгьне чухва, Сулейман на кьуна арха. С. С. Асландин тегьер Фатума. Къал-къиж авун - кӀвализ азар, Архаярни жеда бизар. М. А. КьепӀир. Заз я чи хуьре, я масана стхайриз, архайриз икьван гъуьрметдай, абурун хатур лап рикӀивай хуьдай ихътин багърияр артух акунач. К. Азизханов. Гьарайдив агакьай хва. Намусдикай жезмач рахаз, Намуссузар хьанва пара. Инсанрини квадарзава Акваз-акваз чпин арха. Мегь. А. Намусдикай жезмач рахаз. 2) даях. Етим Эмин, на етимар хуьналди, Ваз арха жеч, ви весияр туналди. Е. Э. Веси. Абурун вилерикай Бакудин фялейрин арха, дагъвийрин аманеви, мугърагъвийрин хванаха, Шура гьукуматдин дестек хьайи большевикрин къамат карагна. Гь. Къ. Четин бахт. Четин юкъуз - арха, шадвилин межлисда -рикӀ алай дуст, дяведа - хци яракь, зегьметда - галатун течидай гъилер.. Р. Р. Лезги халкьдин игитвилин эпос. Синоним: панагь.

АРХ
АРХАВАЛ

Digər lüğətlərdə