сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера 1) багъманчи тир гьал. ЦицӀигъ амачтӀани, хуьруьнвийрин рикӀелай Эрзи халадинни Иминат дидедин манияр, Сейфуллагьдинни Рзахандин зарафатар, Къизиланни Саиматан сегьнедин къугъунар, Шихнебидинни, Наврузбеганни Фахрудинан эцигунар, Селиманни Бугьадинан багъманчивилер... ва маса хъсан кӀвалахар садрани алатдач. С. Муслимов. ЦицӀигъ- наме. Адаз хуьре багъманчивал бегенмиш хьанач. Р. 2) багълар кутуна дуланажагъ идара ийидай пешекарвал. Майишат вич багъманчивилинни малдарвилинди тиртӀани, ичер, нуьхверар маса гайила хейлин къазанжияр къвезвайтӀани, государстводин патай анжах са малдарвилин продуктар - нек, сар ва як маса гун патал планар вегъизвай. Самур, 2002, No 5.
* багъманчивал авун гл., ни багъманчи тир пеше кьиле тухун. Армиядиз тухудайли за багъманчивал ийизвай. Р.