БЕНД

(-ини, -ина, -ер) biclik, hiylə, kələk; бенд кьун a) hiylə işlətmək, kələk gəlmək, aldatmaq; b) məc. toy tutmaq, divan tutmaq.
БЕНБЕЦӀ
БЕНД

Digər lüğətlərdə