БЕЯБУРУН

гл., ни вуж; -да, -на; из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; беябур тавун, беябур тахвун, беябур хъийимир са ни ятӀани чинеба авур чӀуру кӀвалах, фитне дуьздал акъудна адаз айибар гъун, ам русвагьун. Сулеймана хуьруьн жемят тӀушунзавай гьакимар - фекьияр, судуяр, савдагарар, чиновникар чинал чин эцигна кукӀварзава, беябурзава. А. А. СтӀал Сулейман

БЕЯБУР
БЕЯБУРЧИВАЛ

Digər lüğətlərdə