БУРУГЪЧИ

сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) буругъдин иеси. - Са гафуналди, девлетлу буругъчидин руш Рейгьаназ Аллагьдин патай гуьрчегвал ганатӀани, бахтлувал ганач. Сажидин. Ярагъви ашукь Уьзден. 2) бу- ругъда кӀвалахзавайди. Мангашликдай буругъчи Пияндаказ хтана... Ш. Ю. Ни галай шиир. Наврузов Эмирсултан вичин девирда Бакуда машгьур буругъчи тир. ЛГ, 1997, 1.Ӏ.

БУРУГЪ
БУРУТ

Digər lüğətlərdə