араб, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) са гьихьтин ятӀани кар кьилиз акъудунин чарасузвал, буржи. Шаиррин везифа - чи поэзиядихъ авай тербияламишунин метлеб мадни зурбаз ачухаруникай, ада халкьдиз къуллугъ авун къвердавай виниз хкажуникай ибарат я. А. А. Лезгийрин поэзия вилик тухунин бязи месэлайрикай. Куьчеяр михьун зи везифа туш. Зи везифа къелемар акӀурун я. Р. Ватан чапхунчийрикай хуьн гьар садан везифа я. Р. Чубандиз вичин суьруьда авай гьар са лапаг, гьар садан хесет чир хьана кӀанда. Абурухъ хъсан гелкъуьн, абурал мукъаят хьун чубанвилин эвелимжи везифайрикай сад я! А. Саид. Вергерин хъикьиф. 2) къуллугъ. Гада еке везифадал хьунухьни метлеблу, тестикь тир гьакъикъат я. Къ. М. Дагъларин деринрин булахар. Синонимар: буржи, мажбурнама, ферз.