сов. 1. köhn. taxta oturmaq, padşah olmaq, səltənətə başlamaq; 2. məc. hakimiyyət başına keçmək, ağalığa başlamaq; 3. məc. hökm sürməyə başlamaq (sükut, əmin-amanlıq və s.).
сов. 1. köhn. taxta oturmaq, padşah olmaq, səltənətə başlamaq; 2. məc. hakimiyyət başına keçmək, ağalığa başlamaq; 3. məc. hökm sürməyə başlamaq (sükut, əmin-amanlıq və s.).
1. тахтуна ацукьун, пачагь хьун. 2. пер. гьатун; хьун; арадал атун; воцарилась тишина секинвал гьатна
Tam oxu »-рюсь, -ришься; св.; книжн. см. тж. воцаряться, воцарение 1) Начать царствовать. В 1613 г. на русском престоле впервые воцарился представитель рода Романовых. Эта балерина на долгие годы воцарилась на
Tam oxu »