сущ.; -и, -а; -ар, -ри, -ра 1) твар кьунвай магьсулар атӀана, цуьлера тунин кӀвалах. Буба дяведа авай. Диде гвениз фидай. А. Къ. Жуьгьенар. Гвенар куьтягь хьана. Р. 2) куьч. магьсулар авай чка. Гвенин кьилихъ булах гала. Р.
* гвен гуьн гл., ни твар кьунвай магьсулар мукалдали кӀанивай атӀун. Паб салаз килигиз, за а чӀавуз чарабуруз гвенар гуьз хьана. С. С. Жувакай ихтилат. - Чна, гъуьлуьни папа, пакамлай няналди гвенар гуьдай... З. Э. Къизилгуьл баде. Гвен гвейи никӀе тек са кьил чилел, Къизил я лугьуз кӀватӀда кьве гъилел. А. Б. Я жегьилвал, я агьилвал такуна, кьил агъузна кавхадизни наибдиз, Чарабуруз гвенар гуьз физ дугуна. Серкердинруш зун ви кӀвализ аватна. И. Гь. Саяд