гл., ни вуч квехъ; -да, -на; -из, -зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; гихлигун || гилиг хъувун, гилиг тавун, гилиг тахвун, гихлигмир || гилиг хъийимир 1) са вуч квехъ ятӀани акалун. Етим Эминан рикӀ пад я, Тежез вахъ тупӀал гилигиз. Е. Э. Ярдиз. Хтункъазмайрин школайриз газ тухвана ва... школадихъ гилиг хъувунвай кӀвалин къав кӀевдай шифер чара авуна. 'Тележегдихъ къачузвай камар" || ЛГ, 1999, 1. ӀV. Лап аял тирла, зи ацукьун-къарагъун кьатӀана, зи рагьметлу диде-бубади зи тӀварцӀихъ, Керимахъ ханни гихлиг хъувунай. Т. А. Мешебиги. 2) кӀвачихъ ягъун, тапшурмишун. Чи къунши дояркадихъ 50 кал гилигнавай. Р. 3) куьч., ни нихъ; са нин ятӀани тӀварцӀихъ ягъун. Гьич ван тахьай туьгьметарни гилигда. Е. Э. Гьая тийижир паб.