м 1. göy gurultusu; 2. ildırım; 3. gurultu, partıltı; гром канонады top gurultusu; ◊ метать громы и молнии hirsli (qəzəbli) danışmaq, hədələmək, ağzından od püskürmək; как гром среди ясного неба birdən, heç gözlənilmədən; как громом поразить (ошеломить, оглушить) mat qoymaq; пока гром не грянет başına gəlməyincə, bir hadisə üz verməyincə.