прил. 1. uzaqdan eşidilən, aydın eşidilən; 2. səsi əks etdirən; 3. uğultulu, gurultulu, bərk (səs).
прил. 1. uzaqdan eşidilən, aydın eşidilən; 2. səsi əks etdirən; 3. uğultulu, gurultulu, bərk (səs).
1. гужлу ван гьатдай (мес. са чка, кIвал). 2. яргъаз фидай (ван); ван яргъаз фидай; гум-гум ийидай
Tam oxu »-ая, -ое; -лок, -лка, -лко. см. тж. гулко, гулкость 1) Громкий, далеко слышный, не сразу смолкающий. Г-ое эхо. Г-ие шаги. Гулкий хохот. Гулкий удар колокола. 2) Усиливающий звуки, имеющий сильный резо
Tam oxu »