сущ.; -ади, -ада -ар, -ари, -ара куз, цӀай квай затӀунилай цавухъ хкаж жедай чӀулав, вили рангунун пар. # вили ~, гурмагъдин ~, чӀулав ~: гумадин ни, гумади рутӀун. КилигайтӀа, яргъал са гурмагъдай гум акъатзава. Ф. КӀватӀашдин мах. Ава кьван вахъ ажеб гьунар, Гум аршда, цава, самовар. С. С. Самовар. Сада садаз дуьа ийидайла, дагъвийри лугьуда: "Куь гурмагърилай гум кими тахьурай, я Ребби ". Ж. Гь. Лекьерин гьуьндуьрда.
* гум атӀуй (атӀурай) межд., нин « кьирай» манадин ибара. Адан гум атӀуй! Р.
* гум атӀайди ! & 'кьейиди, кечмиш хьайиди !' мана авай экъуьгъун ( дишегьлийри ийидай).