|| ГУЬНУЬ сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра чӀемел йисуз чими йикъар гун тӀалабзавай ракъинин гъуцран тӀвар. Афни, кӀешниш низ кӀанда? Чи Гунидин сивериз. Ф. Гуни гвай рушариз ширинлухар гудай: какаяр, пампасияр, шуьреяр, пахлаваяр, иситӀа ва гьич са затӀни тагудай кӀвалерни жедай. Р. Гь. Чун чаз килигайла. Атлу бубади Жалилаз пешапаякайни, гуьнуьдикай суьгьбет башламишна... А. Сайд. Пешепайни гуьнуь. ☼ Атлу бубади «гуьнуьдикайни» суьгьбет авуна. - Марфар къваз чӀимелвилер хьайила, чан хва, инсанри гуьнуьяр акъудна. «Чаз рагъ кӀанда, ша рагъ» лугьуз, рушари кӀарасдин еке кавча тӀурунал пекер алчударна, ам са нинидиз ухшар авуна куьчейра «пешапай» къекъуьрай жуьреда къекъуьрдай! Амма «гуьнуьчидин» кьилелай яд иличдачир ва абуру ихьтин мани лугьудай: «А гуьнуь, гуьнуь, гуьн герек, МискӀида угълан герек! Цифер, марфар анихъди, Ракъар, варцар инихъди! Чи «гуьнуьдиз» рагъ кӀанда, Чи мекериз чӀем кӀанда, Чи гатӀариз къуьл кӀанда... Гьей! Амин, рагъ атуй!». ИкӀ лугьуз гьабурни куьчейра къекъведай. А. Сайд. Пешепайни гуьнуь || Бу бадин кӀвал. Махачкала, 1977, ч. 106.