ГУЬЗЕЛ

туьрк, сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра 1) абурар алай руш, дишегьли. Гьар гуьзелдин адет ава, - Даим жеч хьи датӀана ялгъуз. Е. Э. Ялгъуз. КӀватӀ хьана дуьньяд гуьзелар... Е. Э. РикӀел гъваш. Акунач вун хьтин жаван, Яраб ятӀа гьуьруьгьилман. Зун амукьна хьана гьейран Гуьгьуьлди вун чӀугваз, гуьзел. А. Гь. Гуьзел. Общественный фикир чирун патал тухвай ахтармишунал асаслу яз 13 процент американви дишегьлийри чеб гуьзелар яз гьисабзава. ЛГ, 1992, 5. XӀӀ. 2) ( чӀехи гьарфуналди - Г ) дишегьлидин хас тӀвар: Гуьзел. ) Гуьзел, я Гуьзел, - лагьана эверда ада. Рак ахъайна, са яхун хьтин дишегьли атана. Къ. Къ. ЧӀурун паб.

ГУЬЗГУЬ
ГУЬЗЕЛ

Значение слова в других словарях