фарс, шиир, сущ.; -ди, -да; -лер, -лери, -лера 1) кукӀва элкъвей къацу , яру, хъипи курквачӀ авай набатат. Ингилисри гадарна зун куьчедиз, Шуьткьвей чӀавуз гадар хьийир гуьлер хьиз. А. С. Дидедин кьиникь. Зун билбил хьиз эгечӀнай вав, вун са гуьлдай гьисабна... Ш. Къ. За вав вугай вири сирер... Йифер квахьна, рагъ хъчена гуьллериз, Квахьна къурху. И. Гь. Етим Эмин. Синоним: цуьк. 2) ( чӀехи гьарфуналди - Г ) дишегьлидин хас тӀвар: Гуьл.
* гуьл мих \[масмар\] сущ.; кукӀва лекъвер авай мих \[масмар\]. Ибуру устӀардив еке гуьл михер гатаз туна, ахпа абур пачагьдин къизилар чуьнуьхиз фена. Ф. Лайихлу паб.
* гуьл хьун гл., вуж нел-квел; ашукь хьун.... вич гуьл хьанвай рушан кӀвачер вичи кӀвач эцигай чкайрихъ галукьун, ам вич авай дагълариз хкаж хьун гададиз и дуьньядай тир. Б. Гь. Заз эвера. Гуьгъуьнлай алверчивиликни ктканай. Амма гъукумдарри чпин а жадувал далдаламишдай кӀевивилер авурла, и рекье къаних амалрални гуьл хьанай. Т. А. Мехъер куьтягь жедалди.