ГЪЕН

сущ.; -и, -е: -ер, -ери, -ера кӀвалин вилик иесиди вичиз герек куьлуь-шуьлуь шейэр эцигдай, мал- гьайван цурай акъудна гьавадал тадай, хуьдай ачух чка. Кесиб кьена, адан гъенел эгер дуьа алаз хьайитӀа, Тазиядиз къведай бенде жагъич, валлагъ, Кесибвал кьий. Е. Э. Кесибвал кьий. Ахпа абур вири санал гъенел экъечӀна, пурар янавай балкӀанрал ацукьна... З. Р. ЦӀийи ханлух. Гъен гатуз руквада, зулуз хурхада жедай. "Самур" газ., 2004, 24.Ӏ. 2) куьче. Дустарин сир ахъайдани гъенел физ. Е. Э. Зав рахамир. Синоним: гьаят.

ГЪЕЛ
ГЪЕР

Digər lüğətlərdə