( > гъиле авай ) рах., прил. 1) гъиле кьунвай. Салам гана, ракӀарай таниш тушир кас атана акур ада, вичин гъилевай нажах гъварциз яна хьиз, гьуьрметдивди гъил кьун, кӀвализ теклифна. ЛГ, 2003, 16.Ӏ. Гъилевайди ахъайна, цававайдахъ калтугмир. Р. 2) ишлемишуник квай, герек тир. Гъилевай мешерни тухвана, гуьнуькъара авуна. Р.