ГЬАРАМ

1. din. haram; 2. məc. zəhmətlə, düz yolla qazanılmayan; гьарам затӀунихъ берекат жедач. Ata. sözü haram malın bərəkəti olmaz; * гьарам авун a) haram eləmək, gözündən tökmək, burnundan tökmək, nəşəsini pozmaq; b) haram etmək, pozmaq, mane olmaq; гьарам кутун (гьарам акадарун) haram qatmaq; гьарам кӀус haram tikə; гьарам хьуй! (хьурай!) qarğış haram olsun!; gözündən gəlsin!