ГЬЕЙРАНАРУН

гл., ни-куь вуж ; -да, -на; -из, -зава, -а, -ин, -рай; -мир; гьейранар тавун, гъейранар тахвун, гьейранар хъийимир гьейран тир гьалдиз гъун. Комсомолдин активистка яз, ада школада амаз вичин сесинал гьейранарнавай. С. Куьредин билбил. Халкьди хуьзвай и кьисади гьейранарай зун югъ жедалди ахварал феначир. 3. Гь. Лезгийрин риваят. - Дах, на хъвадани? - суалди зун гьейранарнай. М. Б. Спелар.

ГЬЕЙРАН
ГЬЕЙРАНВАЛ