араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) гьикая (гьакъикъатда хьайи, кьилел атай крарикай, агъвалатрикай ихтилат). Гьадис, гьикаят, риваят Авазава тайин, дустар. Е. Э. Дустариз. Тамам и Куьре вилаят Чидайбур я зи гьикаят. С. С. Марият кьена хендеда хьайила. 2) куьч. буш гафар. Эминанди гьикаят туш, -рикӀин тӀал. Е. Э. Жедач. 3) □, рахунрин тегьерда, везин авачиз кхьинин къайда. Къумукь Мегьамед Мирзе ( им бегьем хьанвай алим тир, адахъ гьикаятдин эсерарни ва маса дилавар жуьре араб чӀалан шиирар авай )... А. А. Имам Ярагъ Мегьамед. Лезги гьикаятда бегьерлудаказ кӀвалахзавай дишегьлийрин кьадар са акьван гзаф туш. Ж. Гь. Лекьрен муг дагълара жеда. Синоним: проза.