каузат. || ДЕГИШУН гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир; дегиш тавун, дегиш тахвун, дегиш хъийимир 1) авай гьалдай маса гьалдиз гъун. Дегишдайд я гьар сеферда Вичин тӀебиат и фекьи. С. С. Ша чна... -Адан тӀвар, хва, Рабочий я, фяле я. Бес пагьливан тушни ам, Дегишайди Чилин шардин акунар. X. X. Пагьливан. 2) са вуж-вуч ятӀани масадал эвезун. Назлуди, булушка дегишна, недай фукъафундал стол къурмишна. А. А. Пад хьайи рагъ. \[Шихкъайиб\]. Жемятдини айибдалда, эгер гьа Вичи мад гаф дегишрайтӀа. Лезги яз Мад экъечӀиз жедачалда куьчедиз. И. Гь. Саяд. И ктабда гьатнавай цицӀигъвийрин хъуьруьнрик къундармаяр, гьакъикъатда тахьанвай хабарар, тӀварар ва хесетар дегишарнавай чкаяр кутунвач. С. М.. ЦицӀигъ-наме.