ДИВО

ср мн. нет 1. heyrətli şey, təəccüblü şey, əcaib şey; 2. в знач. сказ. dan. təəccübdür, qəribədir; диво, что он остался жив qəribədir ki, o sağ qalmışdır; ◊ диву даваться təəccüblənmək, heyrətlənmək, heyrətdə qalmaq, mat qalmaq; на диво əla, çox gözəl.

ДИВНЫЙ
ДИГИТАЛИС

Digər lüğətlərdə